Home

Columns

Verhalen

Artikelen

Contact

 

 

 

 

Leuk

Vergelijkbaar met het overdadige woordgebruik van “een beetje” (zie mijn column van 12 augustus jl) heeft mij het gebruik van het woordje “leuk“ al geruime tijd geïrriteerd. Natuurlijk niet in het geval dat je een oude bekende ontmoet die zegt: “Leuk je weer eens te zien” en al helemaal niet wanneer die persoon je een anekdote vertelt waar je echt om moet lachen: “Ja, ha ha, een leuk verhaal”.

In deze voorbeelden is de betekenis van het woordje ‘leuk’ iets van ‘aardig’, ‘grappig’, ‘prettig’. Niet iets wat je zou kunnen storen. Nee, ik erger me herhaaldelijk wanneer mensen –in het bijzonder kinderen en jeugdige personen die menen de kinderschoenen ontgroeid te zijn- iets niet willen doen of ondernemen, omdat het “niet leuk” zou zijn. Misschien komt dat omdat mijn generatie nooit gevraagd werd of we iets ‘leuk’ vonden of niet. We deden de dingen omdat ze gedaan moesten worden. En die dingen waren niet onderworpen aan de waardering ‘leuk’ of ‘niet leuk’. Je eigen rommel opruimen, een krantenwijk in je vrije tijd, je schoenen poetsen, je ooms en tantes een handje geven als er visite was, noem maar op: bij dergelijke zaken werd je als kind geacht ze te doen zonder bijgedachten als leuk of niet leuk. Kom daar tegenwoordig nog eens om! ’t Is toch niet leuk om enkele minuten stil te zijn bij een dodenherdenking? ’t Is toch veel leuker om er langs te scheuren op je brommer of te gaan brullen in het voetbalstadion?

En zo heeft ‘leuk’ bij mij vaak gewerkt als een rode lap op een stier.

Zo ook blijkbaar bij Fons Wuyts uit Beerse, aldus het Brabants Dagblad. Maar wel om andere redenen.

Deze Vlaamse man van 61 jaar oud ergert zich aan iedereen, inclusief zijn eigen kinderen en kleinkinderen, die ‘leuk’ zeggen in plaats van ‘plezant’. Hij is een actiegroep gestart tegen het gebruik van het woordje ‘leuk’. Dat zelfs de Vlaamse nieuwslezers dat Nederlandse woord gebruiken, zit hem hoog. “We moeten dat allemaal niet zomaar tolereren. Seffes worden we nog Nederlanders”, meent Fons. Als hij succes heeft met zijn actie, dan gaat hij binnenkort het woord ‘goesting’ propageren. Ja, Fons heeft daar veel zin in. O nee, goesting bedoel ik.

Kijk, hier kunnen wij iets van onze zuiderburen leren: de liefde voor hun taal. Wanneer staat er een Nederlander op die een actiegroep begint tegen het ergerlijke en overmatig grote aantal Engelse woorden en uitdrukkingen in ons taalgebruik?

En nu hoop ik maar voor alle Vlamingen dat hun kinderen niet alleen dat willen doen waarin ze goesting hebben of dat ze plezant vinden. Anders moet Fons dáártegen weer een actiegroep oprichten….

Door Henk Dame, 21 augustus 2009

Noot van de eindredacteur: Het Brabants Dagblad weet wellicht het verschil niet tussen de Vlaamse kranten Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad: het was toch echt Het Nieuwsblad dat het artikel publiceerde...

 

Reageer op deze column!